حداکثر ریسک مجاز برای هر معامله

معرفی حداکثر ریسک مجاز برای هر معامله

در این مقاله از معامله گر سه بعدی حداکثر ریسک مجاز برای هر معامله رو براتون بیام میکنیم. به نظر من این قسمت و دو قسمت بعد مهم ترین قسمت از موضوعات مربوط به مدیریت سرمایه است . امروز قرار است با روش درست استفاده از پدال ترمز در معامله گری آشنا بشویم. یادتان باشد که در دنیای معامله گری چیزی به نام پدال گاز نداریم و در هر شرایطی فقط باید پای مان روی ترمز باشد. معمولا معامله گرها به دو صورت موجودی حساب شان را از دست می دهند :

1- قرار ندادن استاپ لاس در معاملات شان که متاسفانه اگر در بازارهای اهرم دار فعالیت کنند مثل صرافی بیتمکس یا فیوچرز بایننس میتواند حتی به نابودی کل حسابشان منجر شود.
2- قرار گرفتن در دورههای ضرر های متوالی و عدم رعایت دقیق نکات و مطالب این قسمت . حالا اگر بخواهم این دو شکل موضوع را برایتان شبیهسازی بکنم و بیشتر در ذهنتان باقی بماند میتوانم به همان قصه معروف گاز گرفتن فیل ها و نیش زدن پشه ها اشاره کنم.که البته من همیشه نگران نیش پشه ها هستم تا گاز گرفتن فیل ها.چون از یک جایی به بعد هر معامله گری حد ضرر را در معاملات خودش قرار میدهد و فقط می ماند داستان نیش پشه ها یا همان ضرر های کوچک کوچک که اگر حواستان نباشد می تواند شما را از پای دربیاورد. بعد از گذراندن این قسمت از دوره آموزشی باید برای همیشه با معامله های انتحاری خداحافظی کنید یعنی وقتی قرار شد nدرصد در یک معامله ریسک کنید دیگر باید فقط و فقط nدرصد از سرمایه تان را ریسک کنید و نمیتوانید بگویید وای چه سیگنال خوبی بگذار حالا این را با حجم بیشتری معامله کنم و بعد که یک سود توپ گرفتم انوقت برمیگردم و قوانین را اجرا میکنم.

یادتان باشد اینجور معامله های انتحاری دو تا نتیجه تلخ بیشتر ندارد یا ضرر می کنی که خب بخش زیادی از سرمایه را تقدیم بازار می کنی و بعدش هم که می خواهید از بازار انتقام بگیرید. یا این که معامله طبق پیشبینی و انتظارات شما به سود می نشیند که به احتمال زیاد وارد دور طمع می شوی و آنقدر معاملههای انتحاری را تکرار می کنی که بگذریم. قبل از اینکه بخواهم وارد بحث اصلی بشوم باید یک عنوان را برای شما تعریف کنم و آن عنوان این است : آستانه ی درد. در علم پزشکی آستانه درد نقطهای است که در آن بدن شروع به فهمیدن درد میکند.در معامله گری نیز همین طور است. فرض کنید شما ۱۰۰میلیون پول که ماحصل و زحمت چند سال زندگی و تلاشتان هست می خواهید وارد بازار کنید به امید اینکه این پول بیشتر و بیشتر بشود .

حالا می خواهید وارد معامله شوید اما باید قبل از این کار به این سوال حسابی فکر کنید و به طور دقیق وشفاف پاسخ دهید.

چقدر از این پول را از دست دهید باز حالتان خوب است ؟ احساس بدی در شما ایجاد نمی شود و یا به قول معروف عین خیالتان نیست؟ ممکن است یکی بگوید هیچی و اصلا نمی خواهم یک هزار تومن ازاین پول را ازدست بدهم خب متاسفانه آن شخص باید با این شغل خداحافظی کند چون در معامله گری به هر حال ریسک وجود دارد و فقط مقدارش را می توانیم مدیریت کنیم .

اما یک کسی دیگر ممکن است ریسک پذیر تر باشد و بگوید که من یک میلیون از پولم را نیز از دست بدهم حالم خوب است و عین خیالم نیست و یکی دیگر ممکن است بگوید
15میلیون.یادتان باشد شما هر چدرم که ریسک پذیر باشید نباید بیشتر از 20یا 25درصد سرمایه تان را به عنوان آستانه ی درد بشناسید چون آنوقت بحث ضرر نامتقارن که قبلا در موردش صحبت کرده ام بوجود می آید و جبرانش مارا می تواند به دردسر بیندازد.

می دانید چرا؟چون وقتی مثلا شما حاضرید 30درصد سرمایه تان را ریسک کنید یعنی می گویید از 100میلیونم 30میلیونش هم رفت مهم نیست آنوقت شما باید به این مطلب بیشتر توجه کنید که برای جبران 30درصد ضرر نیاز به زمان بیشتری دارید تا برای جبران 20درصد ضرر و خطری که می تواند شمارا تهدید کند این است که شما از لحاظ زمانی آنقدر صبور نباشید و دوست داشته باشید که عجولانه و خیلی سریع این ضرر را جبران کنید و خدای نکرده تن به معامله با حجم های غیر مدیریت شده یا معامله های غیر سیستماتیک و بدون استراتژی بدهید که همه این اتفاقات واقعا بد است و شمارا به دردسر می اندازد.

آستانه ی درد باید از بین رفتن درصدی از سرمایه شما باشد که اگر از دستش بدهید بعدش بتوانید باز چند روزی در بازار منتظر باشید و صبر کنید استراتژی تان دوباره به شما سیگنال ورود بدهد و همچنان حال روحی شما خوب باشد. شاید برایتان جالب باشد که آستانه درد من فقط 2 درصد است و اگر 2درصد سرمایه ام را از دست بدهم به هم میریزم و دیگر نمی توانم معامله کنم.

خب حالا رسیدیم به اصل موضوع این قسمت یعنی : تعیین حداکثر ریسک مجاز برای انجام هر معامله.
من در اینجا به شما چهار روش برای تعیین حداکثر ریسک مجاز برای انجام هر معامله یاد میدهم که شما می توانید از هر 4روش استفاده کنید و بعد خودتان مقدار ریسک مناسب را انتخاب کنید حالا چطوری ؟فرض کنید در این چهار روش یکی از روشها میگوید 2درصد ریسک کنید ،یکی دیگر میگوید 2.5درصد، یکی 3درصد و یکی دیگر 3.5درصد.

حالا باید به خودتان رجوع کنید اگر یکی دو سال است که وارد دنیایی معامله گری شده اید و شخصیت ریسک گریزی دارید مقدار ریسک کمتری را انتخاب کنید و اگر سال هاست که معامله می کنید و شخصیت ریسک پذیری دارید میتوانید از مقدار ریسک بیشتری استفاده بکنید.
روش ریسک دو درصد : در این روش شما به هیچ چیزی کار ندارید مثلا اینکه وین ریت استراتژی شما چقدر است. البته فرض من این است که شما یک استراتژی سودآور دارید. در این روش شما در هر معامله اختیار دارید ۲درصد سرمایه تان را برای ریسک در نظر بگیرید بعد وارد سربرگ position sizeفایل اکسل شده و با دانستن حد ضررتان مقدار حجم و لورج برای ورود به معامله را پیدا می کنید.

روی این روش در بسیاری از کتاب های مدیریت سرمایه تاکید شده است.
روش استفاده از drawdownتاریخی سیستم و آستانه ی درد : برای استفاده از این روش شما باید از قبل بک تست قدرتمندی را پشت سر گذاشته باشید مثلا 100معامله در دو سال قبل بازار را بررسی کرده باشید و بدانید که در بدترین موقعیت زمانی استراتژی تان ، چند ضرر متوالی به وجود آمده است ؟ که برای تایید بیشتر می توانید از سربرگ consecutive lossدر فایل اکسل استفاده کنید.

قبلا در موردش صحبت کرده ام. بعد باید درصد آستانه درد را برای سرمایه تان را مشخص کنید مثلا شما می گویید من 10درصد سرمایه ام را به عنوان آستانه ی درد در نظر میگیرم
.بعد کافی است این 10درصد را به تعداد ضرر های متوالی drawdownاستراتژی تان که مثلا 7 بوده است تقسیم می کنید تا مقدار ریسک مجاز در هر معامله برایتان مشخص شود می بینید که می شود ۱.۴۳درصد. راستی PRTهمان مقدار ریسک در هر معامله یا Risk Per Tradeاست .و با مقدار ریسکی که به دست آورده اید می توانید وارد سربرگ position sizeدر فایل اکسل شده و مقدار حجو لورج مورد نیازتان را بدست اورید.

روش : ROR این روش بر اساس جدولی که قبلاً در این قسمت برای احتمال نابودی حساب برایتان توضیح دادم کار می کند و خیلی ساده است فقط کافیست شما win rateو payoff ratio استراتژی معاملاتی تان را داشته باشید و بعد با مراجعه به سربرگ Risk Of Ruinدر فایل اکسل درصد ریسکی را انتخاب می کنید که در آن RORصفر و یا خیلی نزدیک به صفر باشد و چون
قبلاً در این باره خیلی صحبت کرده ام فکر نمی کنم خیلی به توضیح اضافه ای نیاز باشد.

روش فرمول بهینه : Fفرمولی که الان خدمتتان میگویم در اصل توسط جان ال.کلی در سالهای اولیه ۱۹۴۰به دست آمده که بعضی وقت ها نیز با نام فرمول کلی شناخته میشود اما بعدا پروفسور ادوارد ا. ثورپ استاد ریاضیات دانشگاه کالیفرنیا آن را کمی اصلاح کرد. معمولا اعدادی که از این روش به دست میآید کمی بیشتر از روشهای دیگر است و معامله های تهاجمی تری را به دنبال دارد و به نظر من به درد معامله گرهای باسابقه و خیلی حرفه ای میخورد.